Minął rok od uruchomienia programu Aktywny Rodzic. PO podsumowuje

2 października w Kielcach odbyła się konferencja prasowa z udziałem Posła na Sejm RP Artura Gierady i Posła na Sejm RP Lucjana Pietrzczyka.

Rocznica jest okazją nie tylko do celebracji pierwszych inicjatyw, lecz przede wszystkim do rzetelnej oceny dotychczasowych doświadczeń: które rozwiązania się sprawdziły, jakie luki wymagają uzupełnienia i jakie priorytety powinny towarzyszyć kolejnym etapom działania. 
 

Rok temu wprowadziliśmy program Aktywny Rodzic, czyli popularne "babciowe". To rozwiązanie, które daje rodzicom wybór - kto zajmie się dzieckiem i jaką formę opieki wybiorą. Na program składają się 3 komponenty - aktywni rodzice w pracy, aktywnie w żłobku oraz aktywnie w domu. W województwie świętokrzyskim liczba miejsc opieki wzrosła z 4208 do 5347 - to o 1139 więcej. Nasze działania obejmują nie tylko duże miasta, jest coraz mniej "białych plam" - czyli gmin bez żłobków czy klubów dziecięcych.

- mówił poseł Lucjan Pietrzczyk
 

Program Aktywny Rodzic bez wątpienia jest wielkim sukcesem, objętym nim jest ponad 630 tysięcy dzieci. To 1500 zł miesięcznie na każde dziecko w wieku 1-3 lat. Chcemy zapewnić dzieciom jak najlepszy start w życie, a rodzicom poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Inwestycja w rodziny to inwestycja w przyszłość całego kraju

- mówił poseł Artur Gierada
 

Program, jak wynika z założeń komunikowanych przy starcie, ma wspierać rodziców w różnych wymiarach codziennego funkcjonowania — od umiejętności wychowawczych i wsparcia emocjonalnego, przez aktywizację społeczną i fizyczną, po pomoc w godzeniu obowiązków rodzinnych z zawodowymi. 
W ciągu pierwszego roku realizacji inicjatywa skupiła się na budowie sieci wsparcia i stworzeniu podstawowych narzędzi, które mają ułatwić rodzicom dostęp do wiedzy i usług. Ten etap, typowy dla programów pilotażowych, polegał na testowaniu form wsparcia i gromadzeniu informacji zwrotnej od uczestników. W praktyce działania programu przybrały formę warsztatów, spotkań informacyjnych oraz form zdalnych — przede wszystkim materiałów i porad dostępnych online. 

Tego typu rozwiązania miały na celu zwiększenie dostępności oferty niezależnie od miejsca zamieszkania czy napiętego grafiku rodziców. Równolegle podjęto wysiłki współpracy z lokalnymi instytucjami — placówkami edukacyjnymi, ośrodkami zdrowia psychicznego i organizacjami pozarządowymi — aby sieć wsparcia była szersza i lepiej skoordynowana. Roczne podsumowanie wskazuje także na obszary wymagające dopracowania. 

• Po pierwsze, dotarcie do najbardziej potrzebujących grup okazało się trudniejsze niż oczekiwano — bariery informacyjne i logistyczne wciąż ograniczają zasięg wielu działań.
• Po drugie, potrzeba lepszych mechanizmów ewaluacji efektów: mierzalne wskaźniki i systematyczne badania opinii uczestników umożliwią rzetelne oceny skuteczności poszczególnych komponentów programu.
• Po trzecie, kwestie finansowania i stabilności zasobów pozostają kluczowe dla kontynuacji i skalowania inicjatywy. 
   

Rocznica była także momentem refleksji nad formą komunikacji z beneficjentami. Uczestnicy programu i współpracujące z nim instytucje zwracały uwagę na konieczność jasnego informowania o dostępnych usługach, uproszczenia procesu zgłaszania się na spotkania oraz lepszego dopasowania oferty do realnych potrzeb różnych grup rodziców — młodych rodziców, osób pracujących na niestandardowych etatach czy rodzin z dziećmi o specjalnych potrzebach. 

Patrząc w przyszłość, priorytety wydają się jasno zarysowane: skonsolidowanie sprawdzonych rozwiązań, rozwinięcie systemów monitoringu i ewaluacji oraz intensyfikacja współpracy z samorządami i organizacjami lokalnymi. Ważne będzie również zapewnienie trwałego finansowania i elastycznego modelu działania, który pozwoli reagować na zmieniające się potrzeby rodzin. Pierwszy rok programu Aktywny Rodzic pokazał, że istnieje zapotrzebowanie na kompleksowe wsparcie rodziców, ale także że efektywna realizacja takich projektów wymaga czasu, precyzyjnej diagnozy i stałego dialogu z beneficjentami. Kolejne miesiące będą kluczowe dla przełożenia wniosków z rocznego podsumowania na konkretne zmiany organizacyjne i merytoryczne — od tego zależy, czy inicjatywa zyska trwałą pozycję jako narzędzie realnej pomocy rodzinom.